Woensdag 15 juli Rapid City - Sheridan

Vanmorgen om 6 uur ging de telefoon. Een oproep vanuit Nederland. Dat is altijd schrikken als het zo vroeg is. We zagen dat het inkomende gesprek van onze zoon was, die alleen is thuisgebleven. Ohjee wat zou er aan de hand zijn met onze bijna zelfstandige zoon?
Het alarm viel mee. Onze zoon had een advies nodig hoe, en door wie, hij het beste een splinter kan laten verwijderen uit zijn voet. Ja heeeeeeeeeel belangrijk om 6 uur in de ochtend! Maar aan de andere kant ook weer strelend als moeder zijnde dat hij je toch om raad vraagt als ook al zitten we 10.000 km verderop. Maar voortaan iets later in de ochtend graag, Lennart. We zijn wel vroege vogels maar om 6 uur slapen we echt nog!
Gisteravond een aardig gesprek gevoerd met onze Amerikaanse buurman op de camping. Hij heeft vroeger veel in Nederland gewerkt en zei dol te zijn op onze kroketten. Hij tipte ons om vooral Devils Tower National Monument te bezoeken op onze trip naar Sheridan.
Hij mopperde verder dat de meeste Amerikanen cultuurbarbaren zijn en ze niet eens het verschil kennen tussen een nationaal park en een nationaal monument. Peter zei dat hij dat verschil ook niet kent. Wel, zei de buurman, een nationaal park wordt gesticht door het Congres en bij een nationaal monument neemt de president het initiatief.
Peter had bij de plechtigheid bij Mount Rushmore gehoord dat Roosevelt, Devils Tower als eerste nationale monument had gesticht en scoorde grote bewondering bij de buurman. Wat knap voor een Europeaan!
Als bonus meldde hij dat Jefferson op Mount Rushmore eerst links van George Washington in het graniet gebeiteld was, maar dat hij niet erg gelukt was. Vervolgens hebben ze de kop met dynamiet weggeblazen om hem nu rechts van Washington in te beitelen. Dat verklaart waarom de koppen onregelmatig verdeeld in het monument zitten. Leuk detail.
Het advies van de buurman hebben we opgevolgd, en zijn als onderbreking in onze reis naar Sheridan, Devils Tower National Monument gaan bekijken. Dit is een 265 meter hoge monoliet van vulkanisch gesteente dat temidden van glooiende heuvels met loof en dennebossen staat en is zeer intrek bij bergbeklimmers.
Wij hebben het eenvoudiger gedaan en de trail rond het monument gelopen. Lekker in de schaduw van de bomen met af en toe uitzicht op het monument. Het geurt hier heerlijk!
Op de camping aangekomen zijn wel lekker gaan barbeknoeien en daarna hebben de kids zich tegoed gedaan aan marshmallows vanuit het vuur (ik hoop niet dat ze gaan achteruit eten vanavond)